شعری برای اسب
شعری برای اسب
اسب حيوان نجيبي است اگر بگذارند
چون بشر کیس عجيبي است اگر بگذارند
سم بکوبد به زمین توی چراگاه جمال
گاهش از عشق نصیبی است اگر بگذارند
گیرم از یونجه ی تر معده ی خود پر سازد
در دلش حسرت سیبی است اگر بگذارند
چه کم از این پسران رپ و ریپی دارد
طالب زینت و زیبی است اگر بگذارند
ادامه مطلب